p r o l o g

♫mark forster - wir sind groẞ

jakże trudno na tym świecie człowiekowi zrozumieć drugiego człowieka

— jw goethe "Cierpienia młodego Wertera"

WELLINGA

siedzi zgarbiony przy biurku, zapamiętale coś notując w swoim pamiętniczku, na jego licu gości melancholia

nowy sezon, nowy ja

ale o co toczy się ta gra?

więcej fanek aniżeli medali

w reklamach swe ciała zasprzedali

i Schusta kładzie mi ich za wzór

oraz obejmuje nad mną dozór

ja wiem, iż jestem nowy w kolektywie

dobrze wychodzę w obiektywie

w metryczce lat niewiele mam wpisanych

ale panien jest we mnie wiele zakochanych

mimo wszystko opiekunek nie potrzebuję

i nikogo nie naśladuję

przeto jestem zdolny, śliczny i spokojny

a przy tym bardzo pokorny

melanżami gardzę

rozpusta i harce?

- grzecznie podziękuję

ja tylko skoki preferuję

ach! no i dla sztuki w mym sercu zawsze miejsce znajdę

a w utworach Goethego sens życia odnajdę

grymas przecina jego twarz

ci, których mam ponoć naśladować

uwielbiają mnie prześladować

panicze! sługą każą mi ich być

uszy im dokładnie myć

czasem w toalecie mnie potopią

i częstują konopią

do sklepu co już muszę im latać

dziury w bokserkach łatać

być na każde zawołanie

inaczej będzie rechotanie

że Wellinga to jeszcze dzieciak i prawiczek

który nie lubi dziewczęcych spódniczek

woli na dobranoc bajeczki

i śpiewane przez Mutti kołysaneczki

wzdycha

naprawdę rzadko bywają mili

nigdy nie są troskliwi

od święta dobrą radą sypną

częściej ino nogą tupną

lecz poskarżyć się trenerowi nie mogę

ani wyrazić mą trwogę

nie chcę być wstrętnym konfidentem

ani płaczliwym kadetem

wolę w środku wszystko dusić

aniżeli los kusić

niech ból w mej klatce promienieje

niech ma dusza chorowieje

niech myśli czarne głowę opętają

niech policzki łzami ociekają

ja będę twardym mężczyzną

co zajada się dziczyzną

a nie płaczliwą ciotą

z na smoczek ochotą

słowem złym na team nie pisnę

prędzej z bólu ukrytego skisnę

zwinę się w kulkę smutku

popłaczę po cichutko

cierpliwie przeczekam

i na Goethego przysięgam

że w końcu szacunek ich zdobędę

i jednym z Niemieszków będę

na równi jeszcze będą mnie traktować

i razem ze mną imprezować!

konfundując się

muszę nad rymem jeszcze popracować

wszakże nie zamierzam imprezować

tylko z czym "traktować" zrymować

i co prawda może zaakceptować?

wzdycha

tenże monolog i tak nie ma znaczenia

to tylko dla mego marudzenia

ale w wierszach swych kłamać nie zamierzam

w nich prawdziwe uczucie powierzam

z ulgą, ale i ze smutkiem odkłada na bok gęsie pióro, zamyka pamiętniczek i chowa go głęboko w walizce

*******

Boże, widzisz i nie grzmisz

Wellinga i Goethe to dla mnie równie nierozerwalne połączenie, co Walter i krótkofalówki, czy Daniel Andre i laczki. A tak się dziwnie składa, że obaj panowie urodzili się 28. sierpnia! Dlatego postanowiłam właśnie dzisiaj wystartować z nowym projektem hehe. I czelendżuję siebie, żeby Cierpienia młodego Wellingi miały kilka (w porywach kilkanaście) aktów. Trzymajcie kciuki, to może pełnym kopytem ruszymy wraz z nowym sezonem. Póki co liczę na Wasze opinie, bo nie wiem, czy ktoś będzie czytał takie coś i czy ma to w ogóle sens?

No i odsyłam tutaj, gdzie kiedyś powstała pierwsza próbka Cierpień {KLIK}{KLIK}

bye!